Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΩΝ FILM... ''ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ''ΚΑΜΕΝΟΥ''


Ο drummer των FILM Κώστας Μπόρσης απάντησε σε όλα.... 

my persona
Σάββατο βράδυ σε αυτοκινητόδρομο. Ανοιχτά παράθυρα, δροσερός αέρας, άρωμα απο λεύκες και στάχυα. Φαγάδικο αριστερά και λίγο πιο κάτω ένα βενζινάδικο. Τα φώτα σε τυφλώνουν για λίγο και μετά μόνο αστέρια, φεγγάρι και η μουσική των FILM!!!

Γιατί δημιουργήθηκαν οι film; Ποιά αίσθηση και ποιά εντύπωση είχατε στο ξεκίνημα; Τι πιστεύετε τώρα; 
Γιατι δεν μπορέσαμε να πάμε κόντρα στην «τρέλα» μας..JΚαι γιατι, μέσα απ αυτό που κάνουμε, νιώθουμε να επικοινωνούμε πολύ πιο εσωτερικά και ουσιαστικά, με τον ίδιο μας τον εαυτό, μεταξύ μας και κατ επέκταση με το κοινό. Αυτό είναι πολύ μαγικό πράγμα. Χωρίς να έχει αλλάξει η βασική αίσθηση απο το ξεκίνημα της μπάντας, σίγουρα «προσγειώσαμε» τον εαυτό μας σε σχέση με πολλά πράγματα που σε κάνουν να βλέπεις πιο πολύ την ουσία, κι όχι για παράδειγμα αν θα κάνεις χρυσό ή πλατινένιο lp ή αν θα βγείς στην τηλεόραση ή αν θα σε γνωρίζουν στο δρόμο.. Κρατώντας τον ίδιο αμείωτο ενθουσιασμό, την ενέργεια που παίρνουμε ο ένας απο τον άλλον και τις επιρροές μας, θέλουμε να δοκιμάσουμε πολλά και διαφορετικά πράγματα και να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε πως να ανατρέπουμε αυτό που είμαστε.



Τι συμβολίζει το συγκρότημα;Ο συμβολισμός,που είναι ουσιαστικά και η βασικότερη επιρροή μας, είναι τα films, ο κινηματογράφος. Στην χώρα μας, η μουσική βιώνει ίσως την μεγαλύτερη και πιο δημιουργική κρίση της.Τα sound tracks, οι ταινίες και γενικά η πιο cinematic και θεατρική αισθητική και αίσθηση, συνεχίζει και μας γοητεύει πολύ! Ο ήχος, η μελωδία και το beat είναι πολύ δυνατό και μαγικό σήμα. Μια σκηνή μπορεί να σε κρατάει με την ησυχία της ή με την ένταση και τον θόρυβο της και η μουσική μπορεί να κάνει και τα δύο εξίσου καλά.
Πόσο σας κουράζει η συνύπαρξη και η σκέψη της ομάδας; Η μουσική είναι ομαδική; Κάθε δυνατή, ωραία και σημαντική σχέση έχει τις δικές της ισορροπίες και τους δικούς της κώδικες. Υπάρχει και “κούραση” και “κόντρα”. Όπως υπάρχει και “ξεκούραση”, χαλάρωση και “αγκαλιά”. Όλες οι ομάδες είναι ,στην ουσία, ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό μείγμα απο πολλά διαφορετικά “συστατικά”. Η δημιουργία, η δύναμη και η ομορφιά, παράγονται κυρίως μέσα απ τις δυσκολίες, τις αναποδιές και τις “κόντρες”..αρκεί να υπάρχει ένα δυνατό, ΕΜΕΙΣ, πέρα απο κάθε εγώ. Δεν ξέρω αν η μουσική είναι ομαδική εξ ορισμού. Η ιστορία της μουσικής, νεότερη και παλαιότερη, σε πρώτο επίπεδο, μάλλον λέει οτι σε μεγάλο βαθμό, είναι και ατομική και ομαδική “δουλειά”. Όμως θεωρώ οτι δεν υπάρχει μουσική, σε καμία μορφή, χωρίς την ομάδα. Απο το στούντιο, μέχρι την συναυλία, μέχρι την δισκογραφία, μέχρι ο,τι μπορείς να σκεφτείς. Ως αυτοδίδακτος μουσικός, αν μπορώ να πώ κάτι με σιγουριά, είναι οτι η μουσική είναι το “εμείς”.Τουλάχιστον έτσι την έμαθα και έτσι την καταλαβαίνω.

Έχετε εξελιχθεί, έχετε αλλάξει η επαναλαμβάνετε ένα επιτυχημένο μουσικό μοτίβο;
Αισθάνομαστε και βιώνουμε αλλαγές, συνέχως. Αυτό πιστεύω βγαίνει και στην μουσική μας, αν κάποιος έχει παρακολουθήσει τους FILM, στους 3 δίσκους και τα 12 χρόνια που κάνουν μουσική. Θέλουμε κάθε δουλειά που κάνουμε να είναι καλύτερη και διαφορετική απο την προηγούμενη, όσο το δυνατόν περισσότερο και όσο το δυνατόν πιο ανατρεπτικά. Οπότε, νομίζω οτι και να υπήρχε κάποιο μοτίβο, θα το είχαμε σιγά σιγά καταργήσει. Η αίσθηση του ρίσκου και της «αποτυχίας», είναι πολύ μεγαλύτερο σχολείο απο την όποια επιτυχία. Άλλωστε το τι είναι επιτυχημένο ή όχι και πόσο, είναι μια μεγάλη και πολύ υποκειμενική κουβέντα.

Ποιό είδος μουσικής είναι εκτός μόδας; Εκτός μόδας… Δεν θέλω να σου απαντήσω με ερώτηση, αλλά θα στην κάνω…τι είναι μόδα; Ποιός την δημιουργεί; Πώς; Και τι προσφέρει η μόδα στην μουσική; Πέρα απο τα γνωστά που πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν με τον ένα τρόπο ή τον άλλο. Και αφού έκανα την ερωτησή μου, νομίζω οτι πλεόν δεν υπάρχει κάτι που να είναι εκτός μόδας, μιας και σχεδόν όλες οι εκφράσεις τις μουσικές, έχουν το δικό τους κοινό. Αν εννοείς τι προβάλλεται περισσότερο και οτι αυτό προβάλλεται είναι μόδα νομίζω οτι, πέρα απ την όποια διαπλοκή και θεωρία για την διατήρηση (με το ζόρι ή λόγω συγκυρίας..) συγκεκριμένων θεμάτων-θεαμάτων, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα εντυπωσιάζονται και θα ακολουθούν απλά τα νούμερα και τους αριθμούς και κάποιοι άλλοι που θα θέλουν να το παιδεύουν πιο πολύ και να επιλέγουν το να ψάχνουν και να ψάχνονται.

Η μουσική σας είναι παράπονο, έρωτας, αντίδραση ή συντροφιά;Πολλές φορές μας έχουν πεί οτι είναι κάτι απο όλα αυτά ή όλα αυτά μαζί. Σαν ακροατής, είμαι ο πιο ακατάλληλος να σου απαντήσω σε αυτό. Απο διάφορα comments και παρατηρήσεις, φίλων και fans της μπάντας, όλα αυτά τα χρόνια, έχω ακούσει πολύ συγκινητικά και όμορφα πράγματα..και πέρα απο το οτι μας τιμά, είναι τόσο όμορφο να βλέπεις, να νιώθεις και να ακούς, οτι αυτό που κάνεις έχει την δύναμη και τον τρόπο, να επικοινωνήσει τόσο εσωτερικά και να «ξεκλειδώσει» λέξεις και συναισθήματα. Η μουσική ίσως είναι η μοναδική απο τις τέχνες, που μπορεί να προχωρήσει τόσο πολύ, πέρα απ τις άμυνες, τις ανασφάλειες και τις προκαταλήψεις, που πάνω τους χτίζεται η ψευδαίσθηση της αφθονίας και της «παντοδυναμίας» μας ως είδος.. Η μουσική, είναι μεγάλη μαγεία..!

Ένας άνθρωπος μαθαίνει μέσα απο τη μουσική;
Κατ αρχάς, βιολογικά, ακόμα και ως έμβρυο, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται, πολλά περισσότερα απο το χώρο, μέσω του ήχου.. Όλοι μπορούμε να νιώσουμε το beat κάποιου κοματιού, γιατι όλοι μας επι 9 μήνες, κολυμπάγαμε στο σκοτάδι με οδηγό και παρέα, το πιο όμορφο beat. Ο άνθρωπος ζεί και μαθαίνει μέσα απο την μουσική απο πολύ πολύ μικρός. Η μουσική είναι ένα ζωντανό πράγμα, που μας κάνει παρέα, απ όταν θυμόμαστε τον εαυτό μας. Κι αυτό συμβαίνει διότι ο ήχος είναι ένα ζωντανό πράγμα που έχει δικό του χαρακτήρα και τη δική του συμπεριφορά. Μεταφέρει και ζωντανεύει την μουσική. Σίγουρα μαθαίνουμε μέσα απ την μουσική. Τον εαυτό μας, πρώτα απο όλα αλλά και τους γύρω μας. Αυτή είναι και η μαγεία του σινεμά, η μουσική με την εικόνα και την κίνηση και το πως συνυπάρχουν. Μαθαίνουμε πρώτα απο όλα να συνυπάρχουμε, να ακούμε, ακόμα και να μιλάμε, να βλέπουμε και να θυμόμαστε. Κυρίως να μην φοβόμαστε να νιώθουμε και να ζούμε.

Ποιοί σας επηρεάζουν και διαμορφώνουν, άθελα τους, τη μουσική σας;
Μου αρέσει έτσι όπως το διατυπώνεις. Όντως, έτσι δουλεύει αυτό. J. Είναι πολλοί και πολύ δημιουργικοί όλοι τους. Απο τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, τον Morricone, τον Jarre, τον Cooder, τον Mertens, μέχρι τους Daft Punk, Radiohead, Blonde Redhead, Air, Justice, Talking Heads, Sigur Ros, PJ Harvey, Nick Cave, o Waits και τους Kent, Cure και πιο παλιούς όπως τους Zepellin και άλλους πολλούς, που σεβόμαστε..«ζηλεύουμε» και θέλουμε να «κλέψουμε».  

Ποιές είναι οι πιο σημαντικές σας μουσικές στιγμές; Σίγουρα η ηχογράφηση του πρώτου μας lp, τα opening acts σε καλλιτέχνες που θαυμάζουμε, τα live του εξωτερικού με αποκορύφωμα το Iceland Airwaves πέρυσι, αλλά και τα πρώτα live στο An Club. Παράλληλα, θεωρώ και σημαντικές και μουσικές στιγμές, την γνωριμία με τους Μανώλη Αγγελάκη, Στάθη Ιωάννου, Χρήστο Λαϊνά, Δημήτρη Παπαθανασίου, Θοδωρή Οικονόμου, Κώστα Αντωνόπουλο και Περικλή Πιλαβά. Τα είπαμε και πρίν, η μουσική είναι team work.

Τι είναι αυτό για το οποίο δεν θα γράφατε ποτέ κάποιο τραγούδι;Δεδομένου οτι η καθημερινότητα, έχει χιλιάδες αφορμές, σκηνές, σκέψεις, εικόνες, χρώματα, ήχους και γεγονότα, δεν μπορώ να αποκλείσω κάτι, όπως και δεν μπορώ να σου πώ συγκεκριμένα, μιας και έχουμε συνηθήσει να γράφουμε πιο συμβολικά, εσωτερικά και υποκειμενικά συναισθηματικά. Τα πάντα μπορεί να δώσουν μια αρχή, μια έμπνευση. Πάντως σίγουρα δεν θα γράφαμε ένα τραγούδι για κάποιο πολιτικό κόμμα, για κάποια εταιρία, δεν θα κάναμε ελληνικό στίχο για να παίζει πιο πολύ στα ραδιόφωνα και δεν θα φτιάχναμε μουσική για την τηλεόραση. Υπάρχει άλλωστε αρκετό υλικό για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις.

Έμπνευση ή συνήθεια;Η έμπνευση συνηθίζει να έρχεται και να φεύγει ανάλογα την στιγμή και το πως νιώθεις εκείνη την στιγμή. Δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει η έμπνευση συνήθεια ή το ανάποδο, αλλά σίγουρα υπάρχει δημιουργία μέσα κι απο τα δύο. Νιώθεις πότε είσαι κοντά και πότε μπορείς να προχωρήσεις την ιδέα.

Πόσο έχετε μετανιώσει για πράγματα που δεν έχετε δοκιμάσει;Η αλήθεια είναι οτι, ευτυχώς, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έχουμε δοκιμάσει. Κι απο την άλλη είμαστε σχεδόν πάντα πολύ απορροφημένοι με αυτό που κάνουμε και η σκέψη είναι πως θα το κάνουμε καλύτερα. Ίσως το οτι δεν έχουμε ακόμα καταφέρει ή απλά δεν έτυχε, να γράψουμε μουσική για μια ταινία μεγάλου μήκους. Θα δείξει..

Πόσες ώρες θα αντέχατε πάνω στη σκηνή;Έχουμε περάσει πάρα πολλές ώρες πάνω στην σκηνή, κι εδώ και στο εξωτερικό. Πάντα, όταν κατεβαίναμε στο τέλος του live, θέλαμε να κρατούσε κι άλλο και είναι ένας απο τους λόγους που μας αρέσει, όποτε μας φώναζουν για encore.  Είμαστε «εθισμένοι» με το stage, αλλά δεν θα κάναμε ένα gig εκτός του concept που έχουμε σκεφτεί απο την αρχή.

Τι σας δυναμώνει και τι σας αποθαρρύνει;Παίρνουμε δύναμη απο αυτό που κάνουμε. Απο τη μουσική, τους φίλους και το κοινό που μας ακολουθεί χρόνια στα live και στα lp’s. Είναι πολύ ενθαρρυντικό το οτι έχουν αλλαξει πολλά στην μουσική σκηνή της χώρας και της πόλης. Υπάρχουν ξανά πολύ αξιόλογες και δημιουργικές ανεξάρτητες εταιρίες (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Inner Ear Recs!), πολλοί νέοι χώροι για live και κυρίως πολλά και καλά νέα συγκροτήματα. Επίσης είναι σημαντικό το οτι ο κόσμος το παρακολουθεί, γεμίζει τα live και ασχολείται με την μουσική περισσότερο. Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον και στήριξη απο τα ΜΜΕ, θα κάναμε μια εντελώς διαφορετική κουβέντα. Και κάπου εδώ ξεκινάνε αυτά που κάπως μπορούν να με αποθαρρύνουν..Απο τη μια υπάρχει η καλή δουλειά των νέων καλλιτεχνών και απο την άλλη οι συντεχνίες ραδιοφώνων, τηλεοπτικών σταθμών-εκπομπών, περιοδικών με ρυθμιστές τους διαφημιστές και τα κανάλια, στο πόσο και απο τι θα παρουσιαστεί ευρέως πιο έξω για να μπορέσει να γίνει κομάτι της καθημερινότητας και να αφομοιωθεί ως πολιτιστικός λόγος. Είναι απογοητευτικό να βλέπεις παραδοσιακά-κλασικά ραδιόφωνα όπως ο Rock FM, να έχουν μετατραπεί σε πρόχειρα κακόγουστα κακέκτυπα «hill billy» σταθμών της ενδοχώρας της Αμερικής, με full παλιατσούρα και καμία παρουσία ή συμμετοχή στην παρουσίαση των local acts, μόνο και μόνο επειδή είναι ελληνικές παραγωγές. Πόσο μικροαστικό και μίζερο είναι κάτι τέτοιο; Να μην παίζεις (εκτός ίσως λίγων επιλογών μέσα απο συναλλαγή και οδηγία απο τις διαφημιστικές εταιρείες) πολύ ωραία bands της πόλης σου και να μην ενημερώνεις τους ακροατές για το τι καινούργιο, τι αξιόλογο παίζει στην πόλη; Πόσα ραδιόφωνα παίζουν ελληνικά συγκροτήματα αυτή την στιγμή; Με ποιά συχνότητα; Υπάρχουν εκπομπές; Αν ακούς ραδιόφωνο με μουσικό κριτήριο, αυτή την στιγμή στην Αθήνα (με εξαίρεση 2-3 σταθμούς ίσως) δε μπορείς καλά καλά να καταλάβεις τι μέρα της εβδομάδας είναι. O αυτισμός των ΜΜΕ, δεν είναι ούτε τυχαίος, ούτε κρυφός. Αυτό είναι όντως και απογοητευτικό και αποθαρρυντικό, άσχετα αν πρέπει όλοι μαζί να τους γράφουμε και να ψαχνόμαστε. Καλά για την τηλεόραση δεν θα πώ..απλά τα ίδια και χειρότερα..θα αρκεστώ να πώ μόνο οτι πρόκειται για τελειωμένη υπόθεση...όλος ο μουσικός (και μη..) «πολιτισμός», αναλώνεται και «δημιουργεί» μέσα απο τα talent shows & reality, τις αρπαχτές, την προχειρότητα, την κακογουστιά, τα μονοπώλεια, την ευκολία, την εμμονή “καλά να περνάμε να διασκεδάζουμε”, χαζόγελα και λιγο απο όλα να κολλάει παντού κλπ κλπ...Στο τέλος καταλήγουμε ο «παράδεισος» του συνταξιούχου, του «καμμένου» και του, απο σπόντα έτυχε «να περάσω απ την γειτονιά σας», ξένου καλλιτέχνη..και τον ακριβοπληρώνουμε κιόλας...!! Όλα αυτά, πραγματικά, δημιουργούν μεγάλο κενό στην επικοινωνία μιας ολόκληρης γενιάς δημιουργών με το κοινό τους, τους φίλους αυτής της μουσικής που γουστάρουν και ψάχνουν. Για αυτό και αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια και μπράβο, σε όλα τα παιδιά του internet media (μουσικά sites, περιοδικά, ραδιόφωνα, blogs όπως και στο δικό σου blog, Dark Chocolate – κ.λ.π) που ψάχνουν και ψάχνονται. Τα πράγματα έχουν ευτυχώς αλλάξει και συνεχίζουν να αλλάζουν.

Τι ετοιμάζετε; Πρός το παρόν, πάμε λίγο slow και μαζεύουμε υλικό. Δουλεύουμε λίγο για το επόμενο lp, συζητάμε κάποια live Ευρώπη και ίσως 2-3 Ελλάδα, για καλοκαίρι.





Σας αρέσει η μαύρη σοκολάτα;Πάρα πολύ! Κάνει καλό και στη διατροφή, λένε. Ιδανικά 2- 3 κομματάκια με ένα ποτηράκι Signet, Blade Runner στο pick-up και..ανοιχτό το Dark Chocolate για ανάγνωση. J


για τα μάτια του dark chocolate


Iceland by ETTEN

Iceland by ETTEN

Film your life... http://filmband.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου