 |
| first be a woman |
Στις πρώτες σκηνές της ταινίας υπάρχει αποστροφή και μούδιασμα. Σκέφτεσαι οτι θα δεις μια απο τα ίδια. Σκηνές τοποθετημένες η μια μετά την άλλη με μια αποστειρωμένη και διαπεραστική μαεστρία. Αργό, επιτηδευμένα προκλητικό και λίγο προβλέψιμο.
Και χωρίς να το καταλάβεις, νιώθεις το ''Attenberg'' να στρογγυλοκάθεται και να κατοικεί μέσα σου. Δεν πήρες χαμπάρι πως απο τα γλωσσόφιλα, τα ζώα και τις συζητήσεις για όνειρα και φαντασιώσεις έφτασες στη μοναξιά, την οδύνη, την ανάγκη για αγάπη και τον θάνατο.
Η ζωή αρχίζει και σταματάει ξανά και ξανά.
Οι παύσεις γίνονται ανάσες. Σε τσιγγλάει η σιωπή και η απόγνωση.
Οι πρωταγωνιστές κάθονται, ξαπλώνουν, κάνουν έρωτα, συζητάνε και χοροπηδάνε πάνω σε κρεβάτια αναδύοντας το εφήμερο.
 |
| Ariane Labed..respect |
Είναι πληγές, που δεν κλείνουν που να χτυπιέσαι κάτω, ανάγκη και μια απρόσμενη ενηλικίωση μεγάλης διάρκειας.
Τα μάτια, οι κινήσεις των χεριών και των σωμάτων είναι μεθυστικά στιγμιότυπα που κάνουν την ζωή να φαίνεται μικρή αλλά πολύτιμη.
Θάλασσες, γκρίζος ουρανός, κύματα, υγρασία, βόλτες, παρέα, μεγάλα παράθυρα και ο φόβος οτι σε αυτές τις άσπρες καρέκλες, σε αυτά τα δωμάτια του νοσοκομείου θα σε πάρει και θα σε σηκώσει..
 |
| animal instinct or dancing queen? |
Το ''Attenberg'' είναι η καλύτερη μαύρη κωμωδία που έχω δει και το πιο έξυπνο (άτυπο) ντοκυμαντέρ για τις ανθρώπινες σχέσεις...
Όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους θέλεις οπωσδήποτε να παίξεις τέννις και ποδοσφαιράκι!!!
δες το trailer
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου