ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ...ΜΗΝΑΣ
Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου στην Αθήνα είναι λες και πρωταγωνιστείς σε road trip πνιγμένος στον ήλιο και τα σύννεφα!
Βλέπεις την ζέστη που κολλάει στο δέρμα σου και μυρίζεις φύλλα δέντρων και λουλούδια με κίτρινες άκρες που μπλέκονται στις ρόδες του αυτοκινήτου και την άσφαλτο.
Ο ουρανός κατεβαίνει και αν απλώσεις τα χέρια σου νομίζεις οτι θα βγάλεις απο μέσα ουράνια τόξα, μικρά αεροπλάνα και βροχές. Όλα μοιάζουν σαν παραμύθι μια ημέρα πριν τη Μεγάλη, αισιόδοξη και αληθινή γιορτή που είναι Χριστούγεννα και Πάσχα μαζί!
Είναι η μέρα που κάνεις τάματα, όνειρα, ευχές και λές τη μια προσευχή μετά την άλλη. Πιστεύεις, ελπίζεις και προσμένεις οτι όλα μπορούν να γεμίσουν με φως και αέρα.
Οι προσδοκίες παίρνουν φωτιά.
Ο Δεκαπενταύγουστος ξημερώνει και φέρνει μαζί του βουτιές στην θάλασσα, προσκυνήματα, απόλυτη και λυτρωτική σιγή λίγο πριν το μεγάλο ξέσπασμα.
Οι άνθρωποι γίνονται πιο θνητοί και σύντομοι τη στιγμή που περιμένουν την πιο ουσιαστική αναγέννηση και τη μετάβαση σε κάτι που ξεπερνάει το μυαλό και τη λογική.
15 Αυγούστου. Το καλοκαίρι αρχίζει να σβήνει. Ό,τι μάθαμε, μάθαμε. Ό,τι έγινε, έγινε!
Απο τις 16 και μετά μπαίνουμε στην ίδια τροχιά με άλλο μυαλό, άλλες προτεραιότητες και μια ψυχή που έχει πάρει φως αφού μέσα της καίει μια μικρή κόκκινη φωτιά!
Αρκεί να έχουμε γιορτάσει το road trip του Δεκαπενταύγουστο με τον ήλιο και τα ουράνια τόξα κατακέφαλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου