Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Ο ΑΧΙΝΟΣ ΤΟΥ ΛΟΛΕΚ, ΤΟ KILL BILL ΚΑΙ Ο ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ



vertigo in music

Για να ακούσεις τον  ‘’Αχινό’’ του Lolek θα πρέπει προηγουμένως να ανάψεις ένα κερί .
Τα 11 τραγούδια του θυμίζουν προσευχή που μπλέκει με κιθάρες, ακορντεόν, τύμπανα και μια φωνή που σε ‘’σκάβει’’ σαν ασημένιο τρυπάνι.

κεφάλι και βλέμμα ψηλά

Η μουσική του σε παίρνει και σε πάει σε ερημωμένους σταθμούς τρένων, σε θεραπευτές στις ερημιές της Αμερικής, σε εκκλησάκια που στέκουν σαν χρωματιστές πινελιές στην άκρη ενός λιβαδιού ή ενός λυτρωτικού γκρεμού. 
Η νύφη απο το Kill Bill, μια σημαιοφόρος με κοντή μαύρη φούστα και γυαλιστερά σκαρπίνια, τάνκς, βραδυνά εγερτήρια, συνοικίες με χαμηλά σπίτια που πνίγονται στα βρύα, ένα καντηλάκι που φαίνεται απο το ανοιχτό παράθυρο.
Ο ιδιαίτερος και πολύτιμος ήχος ‘’ξεθάβει’’ απο τη μνήμη σου το ‘’σφίξιμο’’  που ένιωσες στο στομάχι όταν είδες το V for Vendetta ή τη Casablanca. 




respect

Tο σεβασμό που ένιωσες για τα τραγούδια του Bob Dylan, το αχ! που έλεγες όταν άκουγες τον Τσιτσάνη και το παράπονο ότι άφησες βροχές, σύννεφα και μια δροσιά που σκέπαζε το γρασίδι να φύγουν… ανεκμετάλλευτα.
Μια ζωή ασπρόμαυρη, κατακόκκινη, με μικρά λαμπιόνια κρεμασμένα στο κεφάλι.
Γεμάτα ποτήρια, άδειες ψυχές και μια φωνή που σε ‘’ξεγυμνώνει’’ και σε φέρνει αντιμέτωπο με το παρόν που ζητάει απο σένα κάτι παραπάνω…. 

Συνεχίζεται...




ένα cd που θέλεις να αποκτήσεις


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου