ΤΟ ''SCREAM 4'', ΕΝΑΣ ΛΑΓΟΣ, ΤΟ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙ ΚΑΙ Η ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ

something like anna

Μια κινηματογραφική ταινία είναι πολύ προσωπική και υποκειμενική υπόθεση. Διάβασα τις κριτικές για το ‘’SCREAM 4’’και πήγα στο multiplex δίχως ποπ κορν και με ένα μπουκαλάκι νερό της τελευταίας στιγμής ( ήθελα να έχω κάτι πρόχειρο για να το πετάξω έξαλλος και να φύγω στα μέσα της ταινίας).

Αυτά διάβασα, αυτά με έβαλαν σε σκέψεις, αυτά κατάλαβα....και πήγα!

Αργά το βράδυ, φουριόζος και ακατάδεκτος και... περίμενα.

Το αδιάφορο, το κακό, το τίποτα που μου έταξαν οι κριτικοί... κοινώς λαγούς με πετραχήλια. Και μήτε λαγό αντάμωσα μήτε και πετραχήλι.

Είδα ένα διασκεδαστικό, σύγχρονο και έξυπνο θρίλερ που ανανεώνει την εικόνα του, διαγράφει τις κακές στιγμές των προηγούμενων (2&3) και τιμά το πρώτο...

Διότι το SCREAM  είναι το θρίλερ των παιδικών μας χρόνων. 
Δεν θέλεις ολοκληρωμένους χαρακτήρες, ήρωες, νοήματα φανερά ή μυστικά. Θέλεις να ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ...

Να ξεχαστείς, να κλείσεις τα μάτια σου όταν ξεκινήσει το ντόμινο του ξεκοιλιάσματος, να σκουντήξεις το διπλανό σου με αγωνία, να σφίξεις τη  καρέκλα σου και να ξεσκάσεις...

Το SCREAM 4 καταφέρνει αυτό που θέλει, είναι ξεκάθαρο και με καλές προθέσεις. 
ΟΜΩΣ... αν εσύ είσαι κακός ή περιμένεις να δεις την ταινία που θα πάρει την ιστορία της 7^ης τέχνης και θα της αλλάξει πορεία...μην πας!

OSCAR does not leave there and it never did! 

Υ.Γ η ομορφούλα που περπατάει αεράτη στο πεζοδρόμιο των πρώτων σκηνών δεν είναι η Άννα Βίσση αλλά η Courteney Cox! 

 respect